Borbe za Livno 1942.

Borbe za Livno 1942. godine predstavljaju seriju borbi za grad Livno između okupatorskih sila Osovine i jugoslovenskih partizana.

Predstavljajući ključ jedne od komunikacija koje povezuju jadransku obalu sa unutrašnjošću i koji povezuje manevarski prostor srednje Bosne i Krajine sa Dalmacijom, Livno je predstavljalo značajan i poželjan cilj za NOVJ. Iz istih razloga bilo je značajno i za NDH i okupatora. Stoga su se za Livno vodile brojne značajne borbe.

Prvi napad na ustaški garnizon Livno izvele su Prva i Treća proleterska od 4. do 7. avgusta 1942, tokom pohoda proleterskih brigada u Bosansku Krajinu. Od tada je Livno predstavljalo jedno od središta slobodne teritorije. Usled svog značaja, Livno je bilo glavni cilj operacije Dinara italijanske 2. armije. Nakon usklađivanja sa snagama NDH i četnika, zajedničkim koncentričnim napadom iz pet pravaca Livno je ponovo okupirano 23. oktobra 1942. U mestu je ponovo uspostavljen garnizon ustaške Crne legije.

Druga proleterska divizija ponovo je oslobodila Livno likvidiravši ovaj i okolne ustaške garnizone tokom borbi 4-16. decembra 1942. Tako je Livno ponovo priključeno slobodnoj teritoriji. Do ponovne okupacije došlo je 5. marta 1943, tokom operacije Vajs II, kada su u grad ušli delovi nemačke 369. legionarske divizije. Nakon toga Livno je bilo slobodno od 2. oktobra do 6. decembra 1943. (do operacije Citen). Konačno je oslobođeno napadom Devete dalmatinske divizije 10. oktobra 1944.